στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Έπινε καφέ όλη νύχτα . Απο αυτόν που είχε αφήσει η μητέρα της στο ψυγείο την τελευταία φορά που πέρασε να την δει. Μήνες πριν...
Ο καφές μένει στο ψυγείο? Καλή ερώτηση... Γιατί ο καφές ήταν μέσα στο ψυγείο? Όπως και να 'χε...
Λογικά δεν πείραζε αφού τον έπινε ζεστό . Σκέτο , χωρίς γάλα.
Αλήθεια πότε σταμάτησε να πνίγει τον καφέ στην ζάχαρη ? Κάποτε έβαζε 3 κουταλιές τουλάχιστον. Όταν άρχισε δίαιτα? Όταν σταμάτησε να υπάρχει ζάχαρη στο ντουλάπι γιατί ξέχναγε να ψωνίσει? Κάπως έτσι λογικά...
Αποφάσισε πως χρειαζόταν καινούρια καλσόν . Έπρεπε να γίνει πιο θηλυκή της είχαν πει. Έτσι ξεκίνησε να φοράει φούστες και ταγιέρ στη δουλειά. Ήταν Τρίτη οπότε τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά. Μα τι σκεφτόταν αφού ήταν πρωί . Πάντα είναι ανοιχτά τα μαγαζιά το πρωί . Mπερδευόταν με την Δευτέρα και την Τετάρτη που ήταν κλειστά το απόγευμα. Ή μήπως είναι η Τρίτη και η Πέμπτη? Τέλος πάντων...Ήταν πρωί.
Γιατί έπινε καφέ το βράδυ ?
Άλλη μια καλή ερώτηση. Ίσως γιατί δεν υπήρχε τίποτα άλλο να πιει...
Δεν ήθελε να βγει να αγοράσει το καλσόν. Κάτι κακό θα συνέβαινε το ένιωθε. Αλλά έπρεπε.
Αλήθεια πότε σταμάτησε να πνίγει τον καφέ στην ζάχαρη ? Κάποτε έβαζε 3 κουταλιές τουλάχιστον. Όταν άρχισε δίαιτα? Όταν σταμάτησε να υπάρχει ζάχαρη στο ντουλάπι γιατί ξέχναγε να ψωνίσει? Κάπως έτσι λογικά...
Αποφάσισε πως χρειαζόταν καινούρια καλσόν . Έπρεπε να γίνει πιο θηλυκή της είχαν πει. Έτσι ξεκίνησε να φοράει φούστες και ταγιέρ στη δουλειά. Ήταν Τρίτη οπότε τα μαγαζιά ήταν ανοιχτά. Μα τι σκεφτόταν αφού ήταν πρωί . Πάντα είναι ανοιχτά τα μαγαζιά το πρωί . Mπερδευόταν με την Δευτέρα και την Τετάρτη που ήταν κλειστά το απόγευμα. Ή μήπως είναι η Τρίτη και η Πέμπτη? Τέλος πάντων...Ήταν πρωί.
Γιατί έπινε καφέ το βράδυ ?
Άλλη μια καλή ερώτηση. Ίσως γιατί δεν υπήρχε τίποτα άλλο να πιει...
Δεν ήθελε να βγει να αγοράσει το καλσόν. Κάτι κακό θα συνέβαινε το ένιωθε. Αλλά έπρεπε.
Και έγινε .
Πηγαίνοντας εκεί τους είδε. Ήταν μαζί .Χαρούμενοι. Τους είδε ξαφνικά μάλιστα. Είχε σταματήσει στην γωνία για να αλλάξει τραγούδι στο κινητό. Και όταν σήκωσε το κεφάλι , εκείνη ήταν στον απέναντι δρόμο και την κοίταζε ήδη. Αυτός μιλούσε στο τηλέφωνο και δεν είχε προσέξει καμία αλλαγή στην ατμόσφαιρα.
Γαμώτο το ήξερε. Το περίμενε. Αλλά συνήθως όταν περίμενε κάτι ποτέ δεν γινόταν. Γιατί τώρα να γίνει? Η καλύτερη ερώτηση με την πιο απλή απάντηση. Η ζωή απλά συμβαίνει. Πάντα.
Απλά προχώρησε λοιπόν και κοίταζε πίσω που και που. Για να βλέπει εκείνη να την κοιτάζει επικριτικά και την πλάτη εκείνου.
Δεν πήγαινε στο μαγαζί πλέον .Που πήγαινε? Στο περίπτερο? Γιατί? Τι ήθελε?Τσιγάρα?
Ναι ήταν κάτι καλύτερο απο το καλσόν. Άξιζαν περισσότερο τα χρήματα της.
Ζήτησε την μάρκα της και έδωσε τα λεφτά.
"Για ποιον είναι?"
"Τι για ποιον είναι?"
"Για ποιον είναι τα τσιγάρα...?" ρώτησε η κοπέλα στο περίπτερο.
"Για μένα"
"Και πόσω χρονών είσαι"
"20 υπάρχει πρόβλημα ? " απάντησε νευριασμένα.
Δεν είχε όρεξη να την περνάνε για έφηβη τώρα. Ήξερε οτι μικροέδειχνε αλλά δεν ήταν η κατάλληλη στιγμή για να εξακριβώσουν τα στοιχεία της.
"Όχι εντάξει."
"Θέλω και έναν αναπτήρα."
Άπλωσε το χέρι της να πάρει έναν και έπεσαν όλοι μαζί κάτω. Τα χέρια της έτρεμαν.
"Ωχ συγγνώμη." Τώρα ένιωθε άσχημα που είχε μιλήσει με θυμό νωρίτερα.
"Δεν πειράζει ,δεν πειράζει ." είπε η κοπέλα και φαινόταν να καταλαβαίνει.
Έστω πήρε το πακέτο και βιάστηκε να γυρίσει σπίτι. Ατυχής σύμπτωση ο δρόμος προς στο σπίτι της να είναι εκείνος που αυτός χρησιμοποιούσε καθημερινά.
Ήξερε πως θα περνούσαν απο εκεί σε μία ώρα τουλάχιστον. Ήξερε που πήγαιναν. Γι'αυτό πήγε απο αλλού . Άρχισε να χάνεται για μια στιγμή στα δρομάκια .
Τσιγάρα , τσιγάρα , τσιγάρα.
Πεζοδρόμιο και τσιγάρα.
Στροφή και τσιγάρα.
Τσιγάρα.
Ξαφνικά βρέθηκε πάλι σε αυτόν τον συγκεκριμένο δρόμο.
Έξω απο ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι. Δεν έπρεπε να πάρει τα τσιγάρα σπίτι. Δεν ήθελε.
Είχε πει πως θα το κόψει. Θα ένιωθε πολύ βαριά την κρίση των τοίχων.
Άφησε τα τσιγάρα εκεί . Και τον αναπτήρα. Έξω απο αυτό το σπίτι. Ένα σχεδόν γεμάτο πακέτο. Και τον αναπτήρα.
Το σκεφτόταν όταν μπήκε σπίτι. Τι σκεφτόταν? Τρελαινόταν?
Τα άφησε για να μην μπει στο σπίτι με αυτά δηλαδή?
Όχι. Δεν τα άφησε γι'αυτό . Ήξερε καλά τι έκανε. Ήξερε πως θα πέρναγε απο κει.
Ήθελε να δει την μάρκα του πακέτου . Και να καταλάβαινε. Ήθελε να τα πάρει αν τα έβλεπε.
Θεε μου τρελαινόταν.
Τι έκανε?
Τα τσιγάρα έλλειπαν την επόμενη μέρα. Προφανώς κάποιος θα τα είχε δει . Ήξερε πως δεν ήταν αυτός και ανακουφιζόταν. Τι τρέλες έκανε. Κατηγόρησε την νικοτίνη . Είχε καιρό να καπνίσει. Θα την χτύπησε στο κεφάλι.
Αλλά τα τσιγάρα έλλειπαν. Μαζί και ο αναπτήρας. Τα τσιγάρα έλλειπαν.