Απλοί διερμηνείς
στα παραθύρια της ζωής
μέσα από ραγισμένα τζάμια
ατενίζουμε τους δρόμους
της φεγγαρένιας μοναξιάς μας.
Πληθαίνουν οι βοές
πληθαίνουν
και εμείς μες τις σιωπές
μαργαριτάρια να γυρεύουμε
κρυμμένα μυστικά.
Απλοί διερμηνείς
ερμηνεύουμε το δήθεν
το πρέπει, το γιατί
τα θέλω που πεισματικά
ανερμήνευτα μένουν.
Τριγύρω πλήθος
νεφέλη που καλύπτει
απρόσωπα προσωπεία
αναλωνόμαστε τώρα καιρό
στην επιστημονική τους ερμηνεία.
Απλοί διερμηνείς
στα παραθύρια της ύπαρξής μας
που ποιος ξέρει
πόσο φάλτσα
μεταφράζουμε της ζωής το τραγούδι.
Χρύσα Μαστοροδήμου
( Σημείωση Διαχείρισης : Το ανωτέρω ποίημα το μεταφέραμε από το Παράρτημα του Λογοκλάμπ στο Blogger της Google, όπου μας το έστειλε και το αναρτήσαμε η Αναγνώστρια μας Χρύσα Μαστοροδήμου την οποία ευχαριστούμε και Ευχαρίστως προσκαλούμε να κάνει εγγραφή και να γίνει και επίσημο μέλος μας, γιατί πιστεύουμε ότι έχει πολλά να μας χαρίσει η πένα της, αν λάβουμε υπ’ όψη και τα υπόλοιπα πολύ αξιόλογα ποιήματα που μας έστειλε. Την ευχαριστούμε επίσης για τα καλά της λόγια.)