"Καλώς ήρθατε στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club!"
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.
 |
0.0 |
0
Κάτι ρετάλια όνειρα
στα χέρια μου ξεφτίζω
σαν κρόσσια απ’ της μοναξιάς
τον πιο θλιμμένο στίχο
ένα τραγούδι στην ψυχή
με φάλτσο το σκαρί του
όσα η αγάπη δεν μπορεί
κι απόμειναν ξωπίσω
νότα την νότα ένωσα
με της καρδίας τον ήχο
τις νύχτες που μ αναζητάς
να ‘ρθω να στο χαρίσω
είναι μια φάρσα η ζωή
κρυμμένη στο περίπου
είναι εκεί και καρτερεί
στον τοίχο να την στήσω
κοίταξε που προσφέρω
υγρά τα μάτια μου
βροχή είσαι που σβήνεις
βαθειά σημάδια μου.
|
|
|
| Δημήτρη έχω κατατάξει τα τραγούδια/ποιήματα σου σε δύο κατηγορίες. Στα καλά και στα καλύτερα. Αυτό εδώ κατά την γνώμη μου το έχω βάλει στα καλά, γιατί μας έχεις καλομάθει στα τόσα πολλά καλύτερα που μας έχεις χαρίσει. Και θέλω να ρωτήσω, πως πάνε οι μελοποιήσεις ; Έχεις καμιά τελευταία να ακούσουμε ; |
