στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Όμως, εγώ
είχα οπλιστεί τη
σελήνη
με βάρος
κι αίμα -!-
Γι' αυτό
πλησίασα τα
φαινόμενα
μυστικός
Και
νηστικός χειρονάκτης
στην ανέγερση
ερώτων -
κάστρων ιπποτών -
με πολεμίστρες προς
αντιμετώπιση
ανάγωγων
επελαυνόντων
κατακτητών
Έτσι
μιλώ πάντα
με το κόκκινο της
φωτιάς
όταν υπερβαίνει
τη φύση της
και παράγει
λατρεία
Όταν
πλαγιάζω
με το δαίμονά της
κι ιδρώνω
εκτοξεύοντας απ'
τους πόρους μου
αίμα
κι αλμύρα
και
δε γίνονται
στάχτη οι
κραυγές μου
μα
κέλευσμα
για
ουτοπίας χορό
πάνω στην
αντανάκλαση τ'
ουρανού
σε μάτια που
ακυρώνουν τις
μονάδες μέτρησης
κι εκπέμπουν
βυθούς
και σφύριγμα αυλού
σε πλαγιές εύφορες
που αρνάκια
αρνήθηκαν στο
βοριά να
παγώσουν
Και αμαρτάνω
γιατί
με
παραμονεύει ο
χρόνος
που μου επέβαλε
ο τιμωρός
κι έτσι
μπορώ να
ξεπερνώ
την επισφάλεια
των ανθρώπων
όταν
αγγίζουν
το κόκκινο
της σελήνης μου
Γι' αυτό
σ' ευχαριστώ που
έρχεσαι σε
νοτιά
και
ακουμπάς τις
αισθήσεις σου
με πέντε συν
στο κεφαλόσκαλο
του κορμιού μου
κι άτακτα
βυθίζεσαι
ενώ παράλληλα
ανοίγεις τα
πόδια
για να δεχτείς
το κάστρο μου
με τους
άπειρους σε
αριθμό ιππότες -!-..
...και λύνεσαι
δίχως να
κόψεις βίαια
τον
ομφάλιο λώρο σου -
γόρδιο δεσμό σου
με τα συνήθη
κι ύποπτα -
υποστηρίζοντας
μαζί μου
μια νύχτα πανσέληνη
πάνω στην
αμμουδιά που
μάρτυρας γίνεται
του
προπατορικού μας
αγγίγματος
με φορτία
διεγερμένα από
απολλώνια
αρπίσματα -!-
