----- Γύρισε προς το μέρος μου, λέγοντας:
----- Τώρα που πλέον το Επίπεδο Συνηδειτότητας στο οποίο βρίσκεσαι έχει φθάσει σε "ικανοποιητικό επιθυμητό επίπεδο"... η "επικοινωνία" μας είναι σχεδόν ..."κανονική" ! Δεν χρειάζονται "οθόνες" ούτε "γραπτά κείμενα" πλέον για να διαπιστώνεις, ... να καταλαβαίνεις... να ερευνάς ο ίδιος, να συνηδειτοποιείς, να διέρχεσαι στα επίπεδα τα επιτρεπτά, όπως και στις αναβάσεις, καταβάσεις, των πεδίων και γενικά να τροφοδοτείσαι με Γνώση και να μαθαίνεις !...
Τα λόγια Του Ουριήλ με γέμιζαν με μια πρωτόγνωρη και περίεργη ψυχική κορύφωση που κατέληγε σε ένα συναίσθημα "ευδαιμονίας" -αν είναι η κατάλληλη λέξη - με "γέμιζε" με μεγάλη χαρά και δύναμη και "λείαινε " όλες τις γωνίες μου ....
Φάνηκε δε αμέσως, πως Ο Αρχάγγελος έχει δίκιο, όταν άρχισαν να ανοίγονται μπροστά μου και σε κάθε πρόταση, σε κάθε σκέψη ή επιθυμία μου, ολοζώντανες και "σοκαριστικές" πολλές φορές εικόνες με στοιχεία και απαντήσεις, σε ενεστώτα, παρελθόντα ή και μελλοντικό όπως διαπίστωνα χρόνο...!
Βρισκόμουν πλέον σε τέτοιο επίπεδο που ένιωθα πως δεν χρειαζόμουν το σώμα μου και την αναπνοή μου και πως "ζούσα" σε έναν "διαφορετικό, απώτερο, πολύ ανώτερο, πρωτόγνωρο και μακάριο κόσμο! "...... Με κυρίευε και με γέμιζε μια υπαρξιακή, Τεράστια Δύναμη και μια ανείπωτη.... βαθιά εσωτερική και, αληθινή πληρότητα και Ευδαιμονία !...
Τα επόμενα όμως λόγια Του Ουριήλ που ακολούθησαν... με προσγείωσαν απότομα και πάλι πίσω στο ανθρώπινο στοιχείο μου .....
----- Όμως, πρόσεχε τούτο !...
----- Δεν πρέπει να πιστεύεις ότι εφεξής όλα θα είναι εύκολα, ασφαλή, ανεμπόδιστα και προσιτά !...
Το "εξελικτικό και ενδιάμεσο στάδιο" στο οποίο βρίσκεσαι αυτή τη στιγμή, απέχει ακόμα πολύ και βρίσκεται αρκετά μακριά από τον τελικό προορισμό και την "Ολοκλήρωση".... η οποία και Δεν θα συμβεί εδώ !..... γιατί ακόμα είσαι "θνητός" και "φυλακισμένος". Άλλωστε εξακολουθείς να είσαι "άνθρωπος" με υλικό ακόμα σώμα....... και με ορατά τα αποτυπώματα του δημιουργού σου !.....
Εξακολουθείς επομένως να εξουσιάζεσαι ακόμα από τον.. Δημιουργό σου και κατασκευαστή του υλικού σώματος μέσα στο οποίο δυστυχώς "βρίσκεσαι θνητός και δέσμιος"!.....
----- ΟΧΙ !.... όχι.... όχιιιιι....... ανάθεμα...... φώναξα δυνατά υψώνοντας με δύναμη τις γροθιές μου, αντιδρώντας αυθόρμητα στα όσα είχε μόλις πει Ο Ουριήλ...
----- θέλω να πάψω να εξαρτώμαι από Αυτόν !.... Και εάν σε αυτό έχει θέση η δικιά μου βούληση, τον Αποκηρύσσω αμέσως τώρα και με όλη μου την δύναμη !....
-----"Αποτάσσομαι συ Σατανά και την λατρεία σου και την πομπή σου και Συνετάσσομαι Συ Χριστέ " ! Φώναξα ή μάλλον κραύγασα με όλη μου την δύναμη... σε σημείο που κοιτάζοντας στιγμιαία Τον Ουριήλ Τον είδα για πρώτη φορά να χαμογελάει !
Βρισκόμουν δε σε τέτοια κατάσταση έκστασης, που ένιωθα πως οι σκέψεις μου ήταν "ζωντανές" ...και πως "ζούσαν" και εξελισσόταν συνεχώς.....
Σε αυτό που σκεφτόμουν, ακριβώς σε αυτό και "βρισκόμουν" αμέσως / αυτόματα λες, κατά έναν μαγικό, απροσδιόριστο και περίεργο τρόπο !...
Χωρίς αμφιβολία εκτός από το σώμα μου που ήταν και το ανυπέρβλητο εμπόδιο...τούτη τη στιγμή, δεν αισθανόμουν πως ήμουν ακόμη άνθρωπος.... θνητός....και πεπερασμένος...
Όμως.....
Η κατάσταση δεν μπορούσε να μεταβληθεί και τα λόγια Του Ουριήλ προσδιόριζαν με ακρίβεια την πραγματικότητα την οποία και έπρεπε να αποδεχθώ.....
Η Σκέψη μου !...
Το πρωταρχικό μου στοιχείο πλέον, ήταν και το μεγάλο μου Όπλο !..
Όμως,.. άρχισε να κατευθύνεται ανεξέλεγκτα και ακανόνιστα, σχεδόν ταυτόχρονα, σε χιλιάδες αναπάντητα μέχρι τώρα ερωτήματα και απορίες, σε τέτοιο βαθμό που ο εγκέφαλος μου να έχει πάθει συμφόρηση και να νιώθω πως έχω πέσει και βρίσκομαι σε ένα τεράστιο κενό..
----- Να ξέρεις, ότι Όποτε θελήσεις και με καλέσεις - μόνο για κάτι όμως που θα είναι σημαντικό και ανυπέρβλητο για σένα - θα βρεθώ κοντά σου.
----- Θα σε αφήσω μόνο σου τώρα !... Έχεις πλέον την δύναμη, την ικανότητα και την ωριμότητα να πορευθείς μόνος και να βρεις, να γνωρίσεις όσα ζητάς, να ανακαλύψεις και να μάθεις την Αλήθεια !....
Τα ξαφνικά, απότομα και κοφτά λόγια Του Ουριήλ με αιφνιδίασαν !...
Κάτι τέτοιο δεν το περίμενα και ούτε το είχα σκεφτεί και υπολογίσει πως θα συνέβαινε...
Όμως δεν είχα και άλλη επιλογή....
Προσπάθησα να Τον πλησιάσω σε μια κίνηση αποχαιρετισμού, πολύ φορτισμένος συναισθηματικά...
Όμως, έμεινα να κοιτώ την θέση του άδεια και το μεγάλο κενό που είχε αφήσει με φόβιζε πολύ εκείνη τη στιγμή...
Κάθισα καταβάλλοντας μεγάλη προσπάθεια να συγκεντρωθώ, φέρνοντας στην μνήμη μου και σκεπτόμενος συνεχώς τα λόγια Του Ουριήλ που κατά καιρούς είχε πει ...
Όπως τότε που αιφνιδιαστικά με ρώτησε...
----- "Αλήθεια πιστεύεις ότι μέχρι τώρα ζούσες μια αληθινή ζωή ;
Δεν απάντησα τότε, γιατί δεν ήξερα τι και πως να απαντήσω σε Έναν Αρχάγγελο σε μια τέτοια απρόσμενη και αιφνίδια υπαρξιακή ερώτηση.
Και αν έλεγα το ανθρωπίνως νοητό, αυτό δηλαδή που θα έλεγε ο καθένας : "Γιατί υπάρχει και άλλη ζωή που είναι αληθινή ;... και τότε αυτή που ζω εγώ, τι είναι ;"
Ούτε όμως Ο Ουριήλ συνέχισε και δεν επεκτάθηκε, παραμένοντας σιωπηλός....
Και ω του θαύματος ! Οι σκέψεις μου ζωντάνευαν λες μπροστά μου και μου έδιναν αμέσως την απάντηση και τις εξηγήσεις που ζητούσα !
Όπως αυτή τη στιγμή, που παρουσιάζεται ξαφνικά μπροστά μου ένα εδάφιο του βιβλίου της Αποκάλυψης !..
[Αποκάλυψη 20 . 5] : { Ο Υλικός άνθρωπος είναι ένα ολόγραμμα, δεν Ζει κανονικά αληθινή Ζωή...
Και όπως τονίζει ο Ευαγγελιστής Ιωάννης στην Αποκάλυψη <<..ακόμη span="" style="text-decoration: underline;" data-mce-style="text-decoration: underline;">δεν θα έχουν ζήσει, αλλά θα γνωρίσουν την Αληθινή Ζωή μετά τα 1.000 χρόνια παραμονής τους στον τόπο τον Ετοιμασμένο.>> Οι άνθρωποι αυτό που θεωρούν Ζωή, στην πραγματικότητα ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΖΩΗ. Είναι μια άλλη εκδήλωση του Θανάτου που περιέπεσε ο άνθρωπος. όταν "δοκίμασε" τον δηλητηριασμένο καρπό της ΔΙΤΤΗΣ γνώσης.
Και σε μια άλλη συζήτηση μου είχε πει ότι όταν η Εύα βρισκόταν μέσα στον Αδάμ, δεν υπήρχε θάνατος.
Όταν όμως χωρίστηκε από αυτόν, ο θάνατος επήλθε...
Και η έκπληξη πάλι ! Ξαφνικά μπροστά μου βρισκόταν ανοιγμένο το ευαγγέλιο του Φιλίππου στην σελίδα και παράγραφο 71....και διάβαζα ακριβώς τα ίδια λόγια όπως τα είχε γράψει και ο Ευαγγελιστής !
[Ευαγγέλιο Φιλίππου. Παρ.71].
" Όταν δηλαδή ο Ουράνιος άνθρωπος ήταν ενωμένος ως ΜΙΑ Ολότητα - άρρεν και θήλυ ένα - ήταν ζωντανός. Όταν όμως διαχωρίστηκε πνευματικά, Πέθανε !
Απίστευτο για έναν άνθρωπο όπως εγώ !...
Οι σκέψεις μου ζωντάνευαν και μου έδιναν αμέσως την απάντηση και τις εξηγήσεις που ζητούσα !
Δεν γνώριζα πράγματι αν αυτό ήταν ένα θαύμα, όπως εγώ σαν απλός άνθρωπος το καταλάβαινα, ή αν ήταν μια ρουτίνα και μια φυσιολογική λειτουργία και ικανότητα ενός μελλοντικού πνευματικού ανθρώπου, η καλλίτερα ενός Ουράνιου Ανθρώπου, όπως τον είχε πολλές φορές έτσι αναφέρει και χαρακτηρίσει Ο Ουριήλ....
Στην κατάσταση που βρισκόμουν τώρα είναι αλήθεια πως ένιωθα μια θαυμάσια ηρεμία και γαλήνη ! Αισθανόμουν δε μέσα μου, ότι υπάρχει μια μεγάλη και ανεξήγητη Δύναμη !...
Διψούσα όλο και περισσότερο να μάθω, να ανακαλύψω και να γνωρίσω όσα περισσότερα μπορούσα, από όλα όσα μου είχε πει και διηγηθεί Ο Ουριήλ...
Η σκέψη μου τότε έτρεξε στην συζήτηση που μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση και με είχε γεμίσει με πολλές απορίες και αναπάντητα ερωτήματα, σχετικά με την διαγωγή του Χριστού, όταν βρισκόταν ακόμα σε νεαρά ηλικία... Και που προσωπικά την έβρισκα περίεργη και ανάρμοστη σύμφωνα με την Θεϊκή Του Φύση ! Η ανάγωγη και υποτιμητική, αρκετές φορές συμπεριφορά με τους συνομηλίκους Του, πάντα με προβλημάτιζε.. Τα προσβλητικά Του λόγια σε μερικούς από αυτούς, που αισθανόμουν πως δεν ήταν συμβατά και δεν ταίριαζαν να λέγονται από έναν Θεό της Αγάπης και της Συγχώρησης. Είναι αλήθεια ότι μου είχαν αφήσει ένα μεγάλο, αναπάντητο και ανεξήγητο κενό Απορίας στη ζωή μου και πάντα χρόνια και χρόνια έψαχνα παντού να καταλάβω και να πάρω μια απάντηση !...
[ Κατά Ματθαίον 12 : 34 ] << Γεννήματα εχιδνών, πως δύνασθε να λαλείτε καλά όντες πονηροί ; Διότι εκ του περισσεύματος της καρδίας λαλεί το στόμα. >>
[ Κατά Ιωάννη 8 : 44 ] << Σεις είσθε εκ πατρός του διαβόλου και τας επιθυμίας του πατρός σας θέλετε να πράττητε. Εκείνος ήτο απ' αρχής ανθρωποκτόνος και δεν μένει εν τη αληθεία, διότι αλήθεια δεν υπάρχει εν αυτώ. Όταν λαλεί το ψεύδος, εκ των ιδίων λαλεί, διότι είναι ψεύτης και ο πατήρ του ψεύδους. >>
[ Κατά Ματθαίον 3 : 7 ] << Γεννήματα εχιδνών, τις έδειξεν εις εσάς να φύγητε από της μελλούσης οργής ;
Τότε - εντελώς ξαφνικά - και για πρώτη φορά, παρουσιάστηκε μπροστά μου ένας λαμπερός, καλοσυνάτος άνδρας με πανοπλία... λέγοντας πως ονομάζεται Αζαριήλ !... και συστήθηκε ως προστάτης της Προφητείας και των Απόκρυφων Γνώσεων σχετικά με τη Ζωή !....
Κοιτώντας με κάπως περίεργα και έντονα με τα γαλάζια του μάτια, άρχισε να μιλάει αργά, αλλά καθαρά και δυνατά λέγοντας..
----- Ο Χριστός με την δυνατή Υπεραίσθηση Του, διέκρινε και αντιλαμβανόταν ότι μόνο ένα ποσοστό από αυτούς ήταν πραγματικά άνθρωποι !
Οι υπόλοιποι ήταν απλά αστρικά κελύφη και κάποιοι άλλοι, ενσαρκωμένοι δαίμονες !......
Με.. προφανή έκπληξη κατάλαβα, ότι τα λόγια Του είχαν άμεση σχέση με την προηγούμενη σκέψη μου και τα εξέλαβα ως άμεση Απάντηση η οποία με άφησε εμβρόντητο !
Κάτι που ποτέ δεν θα μπορούσα να ξέρω, από ότι και όσα τουλάχιστον είχα ακούσει, διαβάσει και μελετήσει στην ζωή μου !......
Ακόμα περισσότερο αιφνιδιάστηκα όταν Ο Αζαριήλ συνέχισε στον ίδιο τόνο !
----- Προς εκείνα λοιπόν τα Ολογραφικά γεννήματα των εχιδνών / ερπετών, Ο νεαρός Χριστός, εκδήλωνε χωρίς κανένα κοινωνικό ενδοιασμό, την Οργή Του. Καθώς όμως μεγάλωνε, άρχιζε να αντιλαμβάνεται περισσότερο την υλική "πραγματικότητα" και σιγά - σιγά να διαμορφώνει μια περισσότερο ελεγχόμενη προσωπικότητα, συμβατή με την κοινωνία που Ζούσε....
Συνεχίζεται....
Σας Eυχαριστούμε
για μια ακόμη φορά για τα μηνύματα και την προσοχή σας !
Νίκος Στυλιανού / logoclub.gr.