Δομικό υλικό επονομαζόμενο και ξύλο.
Χρησιμοποιείται σαν κούφωμα με όλα τα παραλειπόμενα της έννοιας, είτε σαν πρωτογενή βάση στα πατώματα και στις στέγες, είτε ως έκφραση παραπλανητική του διανοήματος.
Ξεκινά τη πορεία του από το δάσος.
Κόβεται, καθαρίζεται και στο τέλος βιομηχανοποιείται.
Στη θέση του, δενδρύλλιο καινουργές φυτεύεται το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη της οικογένειας.
Το ξύλο δεν περιορίζεται μόνο στον ορισμό της συστάσεως, αλλά ενίοτε ξεπερνά το στενό όριο και προσδιορίζεται ποικιλοτρόπως.
Έχουμε λοιπόν το απελέκητο που εμφανίζεται από τη μικρή ηλικία και έχει συνδεθεί πλειστάκις με την ανάγνωση και την ορθογραφία.
Έχουμε και την τάβλα, απάντημα διασκέδασης και μουσικής. Τραγούδι και οινοπληξία συνταιριασμένα με μια χαμηλοβλεπούσα νοημοσύνη γράφουν την παράδοση.
Η τάβλα αποκαλείται από καιρού εις καιρόν και σανίδα.
Έχει σχέση με την ταχύτητα εκφοράς των μηχανοκίνητων εκδηλώσεων του λόγου και της λανθάνουσας επιβλητικότητας.
Υπάρχουν βεβαίως και οι μισόταβλες, οι οποίες είναι καταδικασμένες στο ήμισυ του ορίζοντος.
Από αυτές προέρχονται και οι παχοσανίδες, με το επιθετικό πρώτο συνθετικό να προκαλεί τις υπόλοιπες του είδους.
Και η τράβα, ενδεδυμένο πλατύ ομοίωμα, στις οροφές στήριζε τις πέτρινες πλάκες που καταπόντιζαν πάντοτε το αυτονόητο και φρόντιζε για το ασφαλές σκέπασμα του οίκου.
Καμιά φορά δημιουργείτο και σύγχυση με την ομόηχη προστακτική και τα παρελκόμενα.
Και βεβαίως το καδρόνι.
Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι ορθογώνιας ή και τετράγωνης διατομής.
Συνδεδεμένο άρρηκτα με την πολυφροσύνη και με την προφορά.
Καντρόνι να γεμίζουν οι οδοντοστοιχίες να προσφωνούνται οι υπέρμαργοι.
Χρήσεως σημαντικό, μπορεί πάραυτα να έχει τις ιδιότητες παυσίπονου της σκέψεως.
Μια καντρονιά στην κεφαλή, πολλάκις είναι ο φωτοδότης της κρίσεως ευφυΐας πολλών ξυλόμορφων κάλων, καθ’ υπερβολήν, που συναντάμε απανταχού στο σκοτεινό δάσος, με τα πάσης φύσεως φυτεμένα κατασκευάσματα.
Γιώργος ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ
Εφημερ. Το Ποντίκι