εχω καλα νεα για σενα
οτιδηποτε χρειαζεσαι για να προχωρησεις στη ζωη σου ειναι ένα κ μοναδικο εργαλειο. Η αγαπη. Αυτή την αποψη εχουν ολοι οι Μυστες, ολοι οι Αγιοι, ο Χριστος, ο Βουδας, ο Μαχαβιρας, κλπ.
Επισης αυτη την αποψη εχει κ η συγχρονη ιατρικη επιστημη. Η συγχρονη ιατρικη επιστημη εχει φτασει στο ιδιο συμπερασμα που εφτασε κ η θρησκευτικη αναζητηση, όμως ξεκινησε από άλλο σημειο. Η συγχρονη ιατρικη επιστημη ξεκινησε από το σωμα, εχει σαν αφετερια το σωμα,
κ η θρησκευτικοτητα εχει σαν αφετηρία την ψυχη.
Η συγχρονη ιατρικη επιστημη εφτασε στο σημειο που λεει ότι για να πυροδοτηθουν οι διαδικασιες ίασης θα πρεπει να γινει συνδεση με το «εξω».
Το ιστορικο της ιατρικης ερευνας ειναι το ακολουθο:
Τα κυτταρα του σωματος μας αποτελουνται από γονιδια. Μονο το 2% των γονιδιων μας αρρωσταινει. Αν όμως αρρωστησει ένα γονιδιο, τοτε υπαρχουν στο σωμα μας 7 μηχανισμοι ιασης. Αν αποτυχουν κ οι 7 μηχανισμοι ερχεται τοτε το υπολοιπο 98% των γονιδιων μας- που ειναι σαν αποθηκη-κ αντικαθιστα το χαλασμενο γονιδιο. Αν αποτυχει κ αυτη η διαδικασια τοτε ερχεται η Επιγεννητικη- ένας εσωτερικος μηχανισμος του σωματος μας- που κανει τα γονιδια μας σαν καινουργια, όπως όταν ειχαμε πρωτογεννηθει.
Ποσο θαυμασιος ειναι ο οργανισμος μας! Απιστευτα ομορφος οργανισμος!
Ομως για να δουλεψει ετσι, χρειαζεται ο ποθος της ζωης να ειναι πιο μεγαλος από τον ποθο για θανατο. Αν ισχυει αυτή η συνθηκη τοτε δεν αρρωσταινουμε ποτε κ θα ζησουμε μεχρι τα 120- 140 χρονια.
Τα μηνυματα ζωης πρεπει να ειναι μεγαλυτερα από τα μηνυματα θανατου,
το καπνισμα, το ποτο, η κρεπαλη, οι ασχημες κ απανθρωπες ιδεες στο κεφαλι μας, οι απανθρωπες συμπεριφορες μας, το αγχος, η απληστια,
ειναι καθαρα μηνυματα θανατου.
Για να γινουμε καλα από τις σωματικες κ ψυχικες αρρωστιες που μας κατατρωουν, θα πρεπει ο ποθος για την ζωη να είναι ο πιο μεγαλος,
ή εστω εξισου με τον ποθο του θανατου. Κ η δευτερη συνθηκη ειναι να αφεθουμε στα χερια του Θεου, της Υπαρξης, του Υπερτατου Νου, του Συμπαντικου Νου κλπ. Να αφεθούμε
στα χερια του με απολυτη εμπιστοσυνη.
Το DNA στον ανθρωπο ειναι 99% ιδιο σε ολους. Διαφερουμε ο καθενας μας μονο στο 1%. Αυτό το 1% ειναι η ελευθερια μας.
Ευφυια στον ανθρωπο δεν ειναι να φτιαξει λεφτα, σπιτια, τεχνολογια. Αυτό βεβαια ειναι ομορφο, όμως δεν ειναι το παν στη ζωη. Ευφυια ειναι να καταλαβω, με αυτό το 1% , ότι εγω ειμαι τμημα,
σε κατι πιο μεγαλο απο μενα.
Ευφυια δεν ειναι να ξεχωρισω,
αλλά να ενωθώ. Η ευφυια ειναι μια ενωση,
ποτέ δεν ειναι διαιρεση.
Λοιπον, ο ανθρωπινοις εγκεφαλος, οι νευρωνες του για να παρουν διαταγη ιασης, θελουν μηνυμα ζωης,
κ απολυτη εμπιστοσυνη στα χερια του Δημιουργου. Αυτά τα δυο είναι αρκετα. Κ για να μιλησω πιο απλα: Αγαπη στον εαυτο. Αν αγαπας τον εαυτο σου αυτοματα αγαπας κ τον Δημιουργο. Αφεθου στα χερια της Αγαπης με απολυτη εμπιστοσυνη.
-Κυριε, παραδιδω το σωμα κ την ψυχη μου στα χερια σου.
Ειμαστε φτιαγμενοι για να μην αρρωσταινουμε. Ενα δυνατο ανοσοποιητικό συστημα κανει το σωμα ατρωτο,
κ ο μονος συμμαχος του είναι η αγαπη.
Σε αντιθετη περιπτωση το παιχνιδι ειναι χαμενο από χερι. Ο σημερινος παραλογος κοσμος που φτιαξαμε, στερείται τη βασικη του αρχη. Οχι μονο στερειται τη βασικη του αρχη, αλλά η επιθεση στον εαυτο του ειναι τοσο ανελέητη, που σου κανει εντυπωση πως κ το κανει. Ο σημερινος ανθρωπος εφτιαξε κατι το ακατορθωτο: Βαρά συνεχεια τον εαυτο του ανελεητα·
κ το μονο που χρειαζεται αυτος ο κοσμος, αυτή η γη για να είναι παραδεισος, ειναι η αγαπη.
στην αναζητηση του ανθρωπου βρηκαν τον θεο,
κ στην αναζητηση του θεου βρηκαν τον ανθρωπο.
Οι δυο δρομοι της ζωης μας που οδηγουν στο ιδιο ακριβως αποτελεσμα:
ολα είναι Ένα.
διαλεξε οποιο δρομο σου ταιριάζει.
ο διαβολος μας επαιξε πολύ ασχημα παιχνιδια,
κ μεις τα πιστεψαμε. Οχι μονο τα πιστεψαμε, αλλά δωσαμε κ χειροπιαστη υποσταση στον διαβολο. Ο διαβολος βεβαια ποτε δεν υπηρξε. Ηταν δικο μας δημιουργημα,
που ετσι κρυφτηκαμε πισω απο αυτόν κανοντας κάθε ειδους διαστροφη.
η γη μας είναι καθαρα παραδεισος,
κ για να ξαναγινει ετσι δυο τινά υπαρχουν:
ή εμεις να εξαφανιστουμε,
ή να ξαναγινουμε όπως ειμασταν πριν. Να ξαναθυμηθουμε τον παλιο καλο εαυτο μας,
όταν ξεκινουσαμε την ζωη μας σαν μωρα, σαν παιδια.
Ξεκινησαμε τη ζωη μας παραδεισένια,
κ την καταντησαμε διαστροφη, κολαση,
σαν ραβδισμοι πανω σε ένα ομορφο γυμνο ερωτικο γυναικειο σωμα.
ευχομαι σε ολους μια ζωη γεματη αγαπη,
με εκτιμηση κριστοφ .