Εφερε την κανη του εξασφαιρου στο κεφαλι του κ περιμενε να σταματησει ο κυλινδρος να γυριζει. Σταματησε. Πατησε την σκανδαλη.
Εδώ θα ηθελα να σταθω λιγο. Θελω να σταθω λιγο κ να νιωσω, τι νιωθει ο αυτοχειρας. Τι αναγκαζει τον αυτοχειρα να θελει να αυτοκτονησει. Θελω να μπω στο μυαλουδακι του κ να του δωσω άλλη μια ευκαιρια πριν κλεισει μονος του την αυλαια της ζωης του.Θελω να του πω: Φιλε, δοκιμασε άλλη μια φορα. Δωσε άλλη μια ευκαιρια στη ζωη.
Τα πιο μεγαλα πραγματα εγιναν κατω από πιεση. Μεγαλη πιεση. Αφορητη πιεση. Θα νομιζε κανεις ότι ολο το συμπαν συνωμωτησε εναντιον σου. Ολα εναντιον σου. Κ συ εκει να εξακολουθεις να στεκεσαι ορθιος. Να πεφτεις κ ξανα να σηκωνεσαι ορθιος. Απελπιζεσαι κ φωναζεις: κανε με ότι θελεις, αφηνομαι σε σενα. Κ κει μεσα στο μεγαλο χαος, που δεν βλεπεις φως από πουθενα, ξαφνικα ένα κοματι ξυλο εκει διπλα σου. Οι δυναμεις σου όμως τελειωνουν κ δεν σε ενδιαφερει να ζησεις η να πεθανεις. Κ το ξυλο εκει διπλα σου να επιμενει. Να το διωχνεις κ εκεινο να ερχεται κοντα σου. Σαν μανα σου. Η πιο μεγαλη σου αγαπημενη. Η μανα σου.
Σε βρισκουν κατι περιεργοι περαστικοι. Σε εχει ξεβρασει το κυμα εξω στην παραλια. Αγκαλια με ένα ξυλο. Σωζεσαι.Κ όταν βγεις ζωντανος μεσα από τετοιο καμινι, δεν εισαι ποτε ο ιδιος. Εκτιμας την ζωη περισσοτερο.
Τι κανει τον ανθρωπο να θελει να ζησει; Οσο πιο εντονα ζει, τοσο πιο εντονα πλησιαζει κ το θανατο. Ο Θανατος είναι αυτό που μας κανει να θελουμε να ζησουμε κ να δημιουργησουμε. Ακομα κ όταν φερνεις το οπλο εναντιον σου, σκεφτεσαι παντα τη ζωη κ τι αφηνεις πισω σου. Δυο τρεις φορες σκεφτηκα κ γω την αυτοκτονια κ ότι η ζωη δεν αξιζει τιποτε κ ότι τιποτε δεν με κρατα εδώ. Δεν εβαλα το πιστολι στο κεφαλι μου αλλα υπηρξαν στιγμες που εφτασα σε αδιεξοδο, όλα είναι ματαια κ δεν αξιζει να ζω. Ναι, σκεφτηκα τον θανατο, την αυτοκτονια. Ολοι οι ανθρωποι το περνούν αυτό κ είναι φυσικο, γιατι ο θανατος είναι το άλλο παπουτσι μας, το άλλο χερι μας , το άλλο φτερο μας. Όλα σε μας είναι διπλά. Το ένα είναι η ζωη κ το άλλο ο θανατος. Είναι εκει παντα παρον κ τα δυο, ένα αγαπημενο ζευγαρακι. Το πιο αγαπημενο.Παρατηρησε το! Όταν εισαι αρρωστος τοτε μονο σκεφτεσαι για την υγεια κ την ζωη. Παντα το ένα ακρο σε κανει να συνειδητοποιησεις το άλλο, ότι υπαρχει το άλλο. Η ανασφαλεια είναι ο κανονας της ζωης. Οσο πιο ασφαλης νιωθεις, τοσο πιο πεθαμενος εισαι. Ο απολυτα ασφαλης είναι ο πεθαμενος κ ολες οι ασφαλιστικες εταιρειες θα εκανα συμβολαιο μαζι του. Είναι απολυτα προβλεψιμος. Μακάριος. Ερωτας σημαινει ανασφαλεια. Αυτή είναι η ομορφια τουερωτα κ της ζωης. Μην την χαλας. Θα ειναι μαζι μου η Αγγελικη, θα με αγαπα παντα; Γιατι κοιταζει τον άλλο ετσι; Ηταν ο πρωην της; Αργησε στο ραντεβου, λες να μην ελθει; Ερωτας σημαινει ζωντάνια κ αναφαλεια. Καμιά ασφαλιστικη δεν ασφαλιζει κανενα ερωτευμενο. Θα πεσουν ολες εξω. Καπούτ. Ευρωπαικη Ενωση Φαλιριμένων Λαων κ ζαμπλουτων μιζερων ,μασσονων πολιτικων. Μασσονοι κ λαοι, ολοι κλαινε την μοιρα τους. Οι μεν γιατι θελουν κ άλλα κ οι δε, γιατι εμειναν χωρις σωβρακα,
που καλυπτουν την γυμνια τους με εφημεριδες,
με φυλλαδια διαφημισεων, κ με αφισες πολιτικων αρχηγων,
που για να κατουρουν, εχουν βγαλει μια τρυπα στο στομα του χαρτινου πολιτικου αρχηγου,
κ για να χεζουν, μια τρυπα στο στομα του χαρτινου υπαρχηγου που είναι πισω τους.
Ο Κερστα πατησε την σκανδαλη κ ακουστηκε ένα κλικ. Κατεβασε το πιστολι. Στο χερι του ειχε ακομα την σφαιρα. Δεν την ειχε τοποθετησει στη θαλαμη. Απλα εκανε δοκιμες αυτοκτονιας. Αυτοκτονουσε για τα χρηματα. Εφαγε όλα τα λεφτα που του εδωσε ο εκδοτης κ δεν εγραψε τιποτε. Κ εκανε πως αυτοκτονει. Μια εικονικην αυτοκτονια. Με την ευκαιρια αυτη θα ηθελα να απευθυνω ένα διαγγελμα προς τον υπερηφανο κ αδουλωτο Ελληνικο λαο:
«Ελληνικε λαε! Γνωριμη είναι η φωνη που ακους. Ειμαι ο Κερστα, κ ειμαι ζωντανος. Δεν ειμαι νεκρος, όπως η Χουντα των Βρυξελλων κ οι εδώ εκπροσωποι τους θα ηθελαν. Ειμαι ζωντανος κ παντα επι των επαλξεων, αξιος της εμπιστοσυνης σας.Νυν υπερ παντων ο αγωνας!Ζητω το εθνος. Ζητω ο λαος μου.Ελληνικε, ευρωπαικε κ παγκοσμιε λαε! Κρατηθητε γερα κ μην αυτοκτονισεται για τα λεφτα. Η ζωη σας αξιζει παραπανω από αυτά. Τα λεφτα ερχονται κ παρερχονται ,η ζωη σου όμως είναι μια κ το πιο πολυτιμο που υπαρχει. Ας κοψουν τον λαιμο τους οι τραπεζες κ τα διεθνη ταμεια. Ας κανουν αυτό που εκαναν παντα: Να κοβουν λεφτα χωρις αντικρισμα. Ας κατσουν κ να κανουν αυτό που ηξεραν παντα: Να κοβουν λεφτα με την σεσουλα.Ετσι θα γεμισουμε λεφτα,
τοτε,
τα λεφτα θα χασουν την αξια τους,
κ θα καταργηθουν,
Ότι γενιεται, αργα η γρηγορα πεθαινει. Ετσι κ το χρημα θα καταργηθει. Θα περασει μια συντομη μεταβατικη περιοδος κ μετα θα μπουμε σε άλλη τροχια. Αχρηματη κοινωνια.
Κ μια στρατιά ανεργων, που θα μοιαζει με τα Ες-Ες του Χιτλερ, θα ξαμολυθει στους δρομους ζητωντας δικαιωση. Αυτοι θα είναι οι:
Τραπεζες, χρηματιστηριο, καπιταλισμος,μετοχές, εκκλησιες,μετόχια, θρησκειες, πολιτικα κομματα, μμε,δικαστες , αστυνομια, κρατη κ όλα τα σχετιζομενα με αυτά. Οι χουλιγκανς. Οι συγχρονοι ανεργοι.Οι πραγματικοι αποβλητοι του συστηματος. Επιτελους ανεργοι.
Κ ο κοσμος επιτελους θα βρει δουλειά κ αερα καθαρο να αναπνευσει.
Ελληνικε λαε! Ότι λεω, αργα η γρηγορα θα γινει. Εχε μου εμπιστοσυνη. Δεν θα χασεις τιποτε παρα μονο τις αλυσιδες σου.Μεινε επι των επαλξεων. Ζησε απλα κ ανθρωπινα. Ανεβασε την αξια των μετοχων του κεφαλιού σου.Μελέτα! Παρατήρα! Μελετα! Παρατηρα! Μια αλυσιδα. Ας είναι αυτή η αλυσιδα, το ασανσερ, κ το τελεφερικ, που θα σε ανεβασει στην κορφη του βουνου σου.Ζητω ο Ελληνικος λαος. Ζητω ολος ο Κοσμος. Ζητω ο Ανθρωπος!Γεια σας».
Τελειωσε την ομιλια του κ κατεβηκε από το βημα. Πηγε στο ιδιαιτερο γραφειο του κ σωριαστηκε στην πολυθρονα του. Ζητησε ένα ποτηρι από την γραμματεα του. Του το εφερε αμεσως. Αυτη σταθηκε πισω του κ γονατησε. Του χαιδεψε τα μαλλια κ τον χαλαρωσε.
Το κεφαλι του Κερστα γεματο με ιδεες, που δεν θελαν με τιποτε να βγουν στο φως. Του ειχαν απομεινει 3 μερες μεχρι το τελος του χρονου που εληγε το συμβολαιο με τον κωλοεκδοτη κυριο Αγαπίου κ θα επρεπε η Μοιρα να το ειχε ξεπερασει. Τι να ξεπερασει η Μοιρα; Να, τσακωθηκαν καποια βραδια, ο περιβοητος Κερστα κ η Μοιρα του, για κατι ασημαντο. Επεμενε ο Κερστα ότι τα πραγματα θα αλλαξουν προς το καλυτερο κ μαλιστα συντομα, κ η Μοιρα επεμενε κ ελεγε ουτε στον αιωνα τον άπαντα. Τσακωθηκαν φραστικως αγρια κ δεν μιλιουνται εδώ κ σχεδον ένα χρονο. Χαθηκε η εμνευση του. Μπορει να είναι δικη της δουλεια. Ποιος ξερει;
Πηρε την αδεια κολλα κ αρχισε να γραφει:
«Η Ιουλία αγαπησε τον Στελιο. Ο Στελιος φτωχο παιδι κ τρελλα ερωτευμενος μαζι της. Μαθαινε κ μπουζουκι, καλη φωνη.Τραγουδουσε σε μπουζουξιδικο. Πηγαινε η Ιουλια κ τον ακουγε. Τα μαυρα ματια σου, της τραγουδαγε κ αυτή δακρυζε. Κ ο πατερας της, καποιος πλουσιος εργοστασιαρχης, δεν τον ηθελε. Θα του φαει την περιουσια του, ελεγε. Σαν διαιτητης, του εβγαζε συνεχεια κοκκινη καρτα. Θελω να παιξω, φωναζε ο Στελιος κ ο μελλων πεθερος τον αφηνε λιγο να κλωτσησει την μπαλα κ ξανα κοκκινη. Εβαλε κ γκολ μια φορα κ το ακυρωσε. Σπουδαιος παιχτης ο Στελλαρας κ στο τραγουδι ενας Καζαντζιδης . Κ στο κρεβατι;. Ρωτα τους γειτόνους. Κάθε μερα, κ αυτή να φωναζει. Καμια ωρα να φωναζει βοηθεια.Στειλαν την πυροσβεστικη μια φορα. Ανεβηκαν με την σκαλα απεξω κ κατσαν εκει μεχρι που τελειωσαν. Κ αφου ξεσηκωθηκε ολη η πολυκατοικια κ τελειωσαν όλα καλα, ξυπνησε κ ο γειτονας του κατω οροφου. Ένα γεροντακι 95 χρονων κ ρωταγε τι γινεται. Του εξηγησαν, αλλα δεν ειμαι σιγουρος αν καταλαβε.Προσπαθουσαν να του εξηγησουν τη λεξη συνουσια κ δεν καταλαβαινε τι σημαινει. Μετα του ειπαν πήδημα. Τιποτε. Μεχρι που του ειπαν γαμησι, γέρο. Γαμιούνταν τα παιδια. Κ δεν καταλαβε. Κ στο λεξικο που το διαβασε δεν πηρε μπρος. Γέρος ανθρωπος κ το νοημα των λεξεων εχει χαθει για πολλα πραγματα. Όπως στις μερες μας, αντι να πουμε: απατεωνας λεμε πολιτικος. Που είναι το ιδιο. Οπως κ την λεξη αντιπροσωπος κ παπάς είναι το ιδιο. «Αντιπροσωπιες αυτοκινητων Βολβο. Ειμαστε οι καλυτεροι». « Παπαδιές αυτοκινητων Βολβο. Οι καλυτεροι».
Ο Κερστα κοιταξε αυτά που αρχισε να γραφει κ τα βρηκε καλουτσικα. Στην γωνια ηταν η Μοιρα του. Του χαμογελουσε. Επιτελους. Καιρος ηταν . Της περασε το γινάτι. Το βλεμμα της ελαμπε. Την πλησιασε κ την φιλησε τρυφερα στο αυτι, στο λαιμο, στο μαγουλο, στο στομα. Σε αγαπω του ειπε.
Σε αγαπω ,του ειπε η Μοιρα του. Κ ακομα ο Κερστα μολις αρχιζε. Επιασε δουλεια κ το κορμι της πηρε φωτια. Κτυπουσε τα πληκτρα της γραφομηχανης του 150 φορες ανα λεπτο. Οσοι είναι οι κτυποι στην καρδια, στα κτυποκαρδια μας.
συνεχιζεται