Καλώς ήρθατε
στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.
Reviews written by viv
| 66 results - showing 31 - 45 | 1 2 3 4 5 | Αποτελέσματα ανα σελίδα: |
Διήγημα
ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ
|
Να φταίει ότι εξακολουθώ να είμαι ρομαντική και ευαίσθητη? Να φταίει ότι προτιμώ κατά βάθος το διήγημα από την ποίηση? (μην με παρεξηγήσετε για αυτό!) Να φταίει ότι η πρώτη σκέψη είναι και η πιο σωστή, όπως λένε? (όπως λες, η συγκεκριμένη ιστορία, σου βγήκε πολύ εύκολα) Ότι και αν φταίει, εγώ δάκρυσα! Να είσαι πάντα καλά Χριστίνα, και η θλίψη να εμφανίζεται μόνο στα γραπτά σου!!! ********************************************************************* ΣΤΗ ΣΚΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ Να ευχαριστήσω κι εσένα για τον κόπο που έκανες να το διαβάσεις (καταλαβαίνω οτι μερικές ιστοριες μου επειδή ειναι μεγάλες, οταν τις κάνω επικόλληση, χάνουν τα κενά τους, με αποτέλεσμα να γίνονται λίγο κουραστικά στην ανάγνωση). Είμαι κι εγώ μια αθεράπευτα ρομαντική και η αλήθεια είναι οτι ποτέ δεν μπόρεσα να γράψω κάτι που να μην είναι διάχυτο απο μελαγχολία ή θλίψη...Είναι μια πλευρά του εαυτού μου που πιστεύω ότι όντως βγαίνει μόνο στα γραπτά μου. dimitraemi |
Διήγημα
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ
|
Σοφία, φαίνεται ότι και στα διηγήματα η πένα σου ζωγραφίζει! Περιμένω λοιπόν και εγώ την συνέχεια, και εύχομαι η καινούργια χρονιά να σε γεμίσει με αισθήματα και εικόνες και αρώματα και εμπνεύσεις.... |
Επιστημονική Φαντασία
ΕΙΣΒΟΛΗ
|
Αλλιώτικο, αλλά εξαίρετο! Η αγωνία στο έπακρο, μέχρι την τελευταία λέξη, Συγχαρητήρια! Εύχομαι η καινούργια χρονιά, να κρατήσει μακριά όλα τα τέρατα, να διώξει όλες τις άσχημες εικόνες και να γεμίσει την ζωή σου με χρώματα, αρώματα, όμορφα συναισθήματα και αστείρευτη έμπνευση! |
Ποίηση
ΣΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΑ ΜΠΟΥΓΑΖΙΑ
|
Άρωμα ιδρώτα και αρμύρας κι ο θερμαστής ο Τζίμης παραδίπλα... Εικόνες σκληρές, απτές, με συναισθήματα φορτωμένες. Γραφή συναρπαστική! Η νέα χρονιά να σου χαρίσει όλα όσα ποθείς και την έμπνευση που τόσο απολαμβάνουμε! |
Ποίηση
ΑΧΡΩΜΟΙ ΑΛΜΠΙΝΟΙ
|
Συμφωνώ και εγώ με τα προηγούμενα! Για την καινούργια λοιπόν χρονιά εύχομαι να λείπουν τα τελώνια, να περισσεύουν τα λαμπιόνια και να σε συντροφεύουν η ομορφιά και η έμπνευση! |
Διήγημα
Ομίχλη- 2ο μέρος
|
Εξαιρετικό! Ο πεζός λόγος μοιάζει πλαστελίνη στα χέρια σου! Μην μας κρατάς σε αγωνία όμως... Εύχομαι η καινούργια χρονιά να είναι η καλύτερη! |
Ανένταχτο
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΠΑΤΕΡΑ
|
Γνωρίζω καλά αυτή τη πάλη, Στηρίζω γερά αυτή την επανάσταση, Αλλά εξακολουθώ να συγκινούμαι με τέτοιες καταθέσεις ψυχής! Κατερίνα, τα καλύτερα έρχονται, πίστεψέ με Και θα είμαστε εδώ να τα υποδεχθούμε…. ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ – ΚΑΛΗ ΔΕΚΑΕΤΙΑ |
Ποίηση
Όλοι...
|
Όλοι αυτοί οι πολύχρωμοι κόσμοι, που υπάρχουν Και έχω την ευτυχία να τους βλέπω με τα μάτια μου και την ψυχή Στο ταξίδι μου αυτό, ας φροντίσω τα χρώματα, να μην ξεθωριάσουν, Κι ας προσθέσω μερικές πινελιές (έστω και άτσαλες, στραβές) Και θα φύγω ευτυχής και πλήρης…… (Συγχώρεσέ με Sailor, ήταν οι πρώτες μου σκέψεις, αυθόρμητες, διαβάζοντας αυτό το διαφορετικό δημιούργημά σου) Να είσαι πάντα καλά, να μας ταξιδεύεις (είτε σε σκοτεινά είτε σε πολύχρωμα μονοπάτια) και η καινούργια χρονιά να σου χαρίσει όλο το φως και το άπειρο που τόσο σου αξίζει! *********************************************************************** φίλη viv δεν ανταλλάξαμε ευχές αλλά ποτέ δεν είναι αργά... κάθε μέρα άλλωστε δεν ευχόμαστε στους αγαπημένους μας ανθρώπους, στους καλούς μας φίλους ό,τι καλύτερο;... και σ'ευχαριστώ πολύ για τις εξαιρετικές σου παρατηρήσεις, την ζεστή σου γραφή, τις υπέροχες αναλύσεις σου... δεν θα βαρεθώ να σε προσκαλώ όπως και ο Νίκος αλλά νομίζω και τα άλλα παιδιά, να αναρτήσεις κάτι δικό σου... είσαι μέσα στη καρδιά μου... καλή σου χρονιά!!! sailor *********************************************************************** Sailor και Νίκο, πόσο με αγγίζουν και με συγκινούν αυτά τα μικρά σας σχόλια! Και ,μόνο η δυνατότητα να απολαμβάνω τα μικρά ή μεγαλύτερα αριστουργήματά σας και να καταθέτω πότε- πότε κάποια λόγια ψυχής, με τιμά πολύ και με κάνει να αισθάνομαι ιδιαίτερα τυχερή. Όμως η γήινος χρόνος (πεπερασμένος και αμείλικτος πάντοτε!) δεν μου επιτρέπει προς το παρόν κάτι περισσότερο. Θα έμοιαζε «πινελιά άτσαλη και στραβή» και ο σεβασμός μου προς τον χώρο τούτο και τους συμμετέχοντες δεν το επιτρέπει. Κάποια στιγμή όμως υποψιάζομαι ότι η εσωτερική ανάγκη θα υψώσει το ανάστημά της και θα απαιτήσει την εξωτερίκευση που θεωρεί ότι δικαιούται…. Μέχρι τότε, επιτρέψτε μου να απολαμβάνω και να μαθαίνω, να ταξιδεύω και να διδάσκομαι…. Οι ευχές της ψυχής μου πάντα μαζί σας! Βίβιαν |
Ποίηση
ΣΤΟ ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΛΙΜΑΝΙ
|
Πολλά και δυνατά τα συναισθήματα, χαρά, αγαλλίαση, ευτυχία, πόνος, θλίψη, δυστυχία, μα κυρίαρχη η αισιοδοξία! (και αυτό είναι που με αγγίζει ιδιαίτερα…) Λίγοι τα βιώνουν, Λιγότεροι έχουν το σθένος και την ικανότητα να προσφέρουν αυτά τα βιώματα, τόσο απλόχερα και με τέτοια γλαφυρότητα, Και είσαι από τους ελάχιστους! Συγχαρητήρια Νίκο, όχι μόνο για τις καταθέσεις ψυχής, αλλά και για το στήσιμο αυτής της γωνιάς, (μικρό, ζεστό καφενεδάκι μοιάζει, με μυρωδιές από γλυκά του κουταλιού και πυρωμένη χόβολη) που μας μάζεψε και μας δέχθηκε τόσο φιλόξενα, που μας ταξιδεύει και μας διδάσκει και μας συντροφεύει… Τις καλύτερες ευχές μου για μια γεμάτη, σε χρώματα και αισθήματα και εμπειρίες και εμπνεύσεις, χρονιά! **************************************************************** Πόσο ειλικρινά χαίρομαι καλή μου Βίβιαν που σε ξαναβρίσκω στο ....ζεστό καφενεδάκι " !! όπως λες !! Σ' ευχαριστώ πολύ !! ΚΑΛΗ, ΧΑΡΟΥΜΕΝΗ, ΧΡΥΣΗ ΧΡΟΝΙΑ σου εύχομαι σε σένα και στην οικογένειά σου. ΚΑΙ απόλυτη επιτυχία στις σπουδές σου !! Κάτι για το οποίο είμαι σίγουρος !!! ΤΙ ΜΟΥ ΘΥΜΗΣΕΣ ΝΑΞΕΡΕΣ, ΜΕ ΤΑ ΓΛΥΚΑ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΥΡΩΜΕΝΗ ΧΟΒΟΛΗ !!!!!!! ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ !!!!! Nikos Stylianoy |
Ποίηση
Ο Χρόνος που Χαρίστηκε
|
Θα συμφωνήσω απόλυτα με τον Sailor! Νομίζω ότι αυτή είναι η ουσία της ζωής: αφενός να προσφέρεις χωρίς υστεροβουλία και αφετέρου να δέχεσαι και να απολαμβάνεις ότι σου χαρίζεται…. Αν κρατάς και τιμάς αυτά τα δώρα, η ζωή είναι θησαυρός ανεκτίμητος! Εύχομαι να είσαι πάντα καλά και η καινούργια χρονιά να σου χαρίσει ζωή πλούσια και έμπνευση αστείρευτη! |
Ποίηση
Το πράσινο. το κίτρινο, το μπλε
|
Τα σύνορα εμείς τα ορίζουμε, εμείς τα σπάμε κιόλας... Όμορφο! |
Ανένταχτο
ΣΥΓΚΑΤΟΙΚΗΣΗ
|
τρυφερό, λυπηρό, αυτοκριτικά καυστικό.... μου άρεσε, Καλή συνέχεια ! |
Άρθρο
"Πίστευε και μη ερεύνα". Είναι Χριστιανικό δόγμα;
|
Ok! Να διευκρινίσω κάποια πράγματα? Χρησιμοποίησα την επίμαχη φράση, γιατί είναι από τις πιο αντιπαθητικές της παιδικής μου ηλικίας. Όταν οι απορίες ήταν ατελείωτες... Πιθανόν λοιπόν τότε, οι δεινοπαθούντες από τον καταιγισμό των ερωτήσεων, την χρησιμοποιούσαν για να ξεφύγουν ευπρεπώς. Από τότε μέχρι σήμερα έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι, αλλά εξακολουθώ να αρνούμαι ότι σκοταδιστικό εκφράζει / προάγει / επιβάλλει μια θρησκεία. Είναι αδύνατο να δεχτώ ότι άτομα ή κοινωνίες άγονται και φέρονται από δόγματα ή πρεσβευτές δογμάτων. Με κανόνες δίχως λογική, πχ σεξιστικός διαχωρισμός των δύο φύλων στον χώρο που υποτίθεται ότι όλοι είναι ίσοι (εκκλησία), βάπτιση ανηλίκου χωρίς να έχει την δυνατότητα επιλογής. Τελετές που δυναστεύουν την ζωή μας. Τιμωρίες ή θυσίες (τάματα) βάρβαρες. Εορτές που υποκριτικά έχουν αντιγράψει έθιμα προγενέστερα, «παγανιστικά» με μόνο στόχο να είναι η νέα θρησκεία φιλική και ευκολότερα αποδεκτή από τους «αγρίους». Μορφές σκοτεινές, στερημένες με οξεία οσφυοκαμψία και πικρό από τις στερήσεις βλέμμα… Και πάντα υπό την απειλή: παράδεισος ή κόλαση? Δηλαδή αν δεν βασανιστείς / στερηθείς / θυσιαστείς εδώ, χάνεις την μελλοντική και αιώνια ( ! ) ευτυχία. Κι όμως η ζωή είναι τώρα (άσχετα αν είναι μία ή πολλές) και ότι προσπάθεια γίνει, πρέπει να γίνει εδώ! Όχι αγαπητοί μου φίλοι, δεν νομίζω ότι χρειάζομαι κάποια θρησκεία για να μην κάνω κακό στον συνάνθρωπο μου, Όχι δεν χρειάζομαι κάποια θρησκεία για να μάθω ότι το να δωρίζεις έχει μεγαλύτερη αξία από το να δέχεσαι δώρο, ή ότι το φιλί είναι προτιμότερο από το σκαμπίλι, Δεν χρειάζομαι κάποια θρησκεία για σωστή διατροφή, οι γνώσεις και η λογική μου το επιβάλλουν, Όχι δεν χρειάζομαι κάποια θρησκεία να με ενώνει με τον «ομόθρησκο» και να με χωρίζει από τον «αλλόθρησκο» και να επιτρέπω σε κάποιες δυνάμεις να το χρησιμοποιούν αυτό για σκοπούς και στόχους σκοτεινούς Και το κυριότερο, δεν χρειάζομαι κάποια θρησκεία για να τεμπελιάζω, να κρύβομαι από τις επάλξεις, να μην προσπαθώ να καλυτερεύσω τον εαυτό μου, την οικογένεια μου, την κοινωνία, γιατί «αν θέλει ο Θεός…» Συγχωρήστε με για την κατάχρηση του χώρου (και χρόνου), αλλά αισθάνθηκα την ανάγκη να εκφράσω τις απόψεις μου, αν και γνωρίζω ότι ακούγονται ακραίες. Και βέβαια Νίκο, το άρθρο είναι ιδιαίτερα διαφωτιστικό και αναλυτικό, εξαιρετική δουλειά, όπως πάντα άλλωστε! Να είσαι καλά ! ************************************************************************ προσυπογράφω τις σκέψεις σου, και στοιχίζομαι στην αγανάκτησή σου viv... ένας ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος δεν μπορεί παρά να έχει μονάχα ένα πελώριο ΟΧΙ σε δόγματα, ιερατεία, μηχανισμούς απαθλίωσης των ανθρώπων... εύγε... (sailor) |
Ποίηση
ΣΚΥΘΡΩΠΟ ΡΕΜΑΛΙ
|
Ανατρεπτικό! Και το σχόλιο του Chaos εξ ίσου εμπνευσμένο! (Ας ήταν έτσι όλα τα ρεμάλια...) Μπράβο και στους δυο σας! |
Ποίηση
ΣΤΑΣΗ ΕΜΒΡΥΑΚΗ
|
....κέρναγε η θάλασσα σιωπή.... .....κι η πένα σου διαμάντια.... Μπράβο! |
| 66 results - showing 31 - 45 | 1 2 3 4 5 | Αποτελέσματα ανα σελίδα: |
Powered by jReviews
