Όταν ο Διάβολος ήρθε αντιμέτωπος με το δημιούρημά του, τους άρρητους αριθμούς...

Η ζωη ειναι ερωτας δεν ειναι νοικοκυρεμα Τι ωραια να μην υπηρχαν στεγες.. Να μπαινει ο ουρανος απο παντου αερας αγριος να τα μετατοπιζει ολα να με χτυπα στους τοιχους στο πατωμα να μαλακωνει η σκεψη μου να γινεται νερο νεα να εχω για τα πραγματα κατανοηση Στην εφηβεια μου με επνιγαν τα πραγματα Ξηλωσα καποτε ολο το δωματιο ( κρεβατι κομοδινα βιβλιοθηκη ) ξηλωσα και τα τζαμια απ τα παραθυρα Τα εβγαλα στο μπαλκονι Το πατωμα δεν ηταν δυνατο να το ξηλωσω δεν θα ταν βιωσιμη λυση Γι αυτο μαλλον παρα τις αλλαγες καμια αλλαγη δεν εγινε εντος μου (φταιει που δεν τολμησα την ολοκληρη καταστροφη ετσι νομιζω )

Χωρίσανε τα ρούχα του όπως τα μέλη της η ζωή σε ώρες, ώρες πρωινές και απογεύματος ώρες καλές κι ώρες κακές Τα χώρισαν σε επίσημα και εράσμια
σε ανεπίσημα κι αναπότρεπτα και τα μοιράστηκαν
τα έκοψαν κομμάτια και τα περιφέρουν 
περιχαρείς
Τι τιμή..

Υπάρχουν πλοία
που βουλιάζουν σιωπηλά
Βουλιάζουνε

ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ: pronews.gr

Ολοένα και περισσότερο ο Αλέξης Τσίπρας «φαίνεται» γυμνός και άδειος στις οθόνες της τηλεόρασης. Ολοένα και περισσότερο «φαίνονται» τα σαρδάμ, οι αλλεπάλληλες λεκτικές επαναλήψεις του, τα φτωχά ελληνικά του, τα ελάχιστα αγγλικά του. Ολοένα και περισσότερο «φαντάζει» με έναν περικυκλωμένο άνθρωπο που ψάχνει κάποιους να τον βοηθήσουν να βγει από την παγίδα που μόνος του μπλέχτηκε εδώ και πολύ καιρό και δεν το πήρε είδηση.

Όσο μεγαλώνω τόσο πιο ήσυχα αποδέχομαι την παρεξήγηση
Την απόσταση μεταξύ αυτού που θεωρώ πως είμαι κι αυτού που οι άλλοι κατανοούν πως είμαι
Αφήνω ήσυχα τον εαυτό μου στην κρίση τους
Όπως αφήνεται μια βάρκα στη θάλασσα με ανοικτό ενδεχόμενο: το ναυάγιο