Eίσοδος Μελών

Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by Sotos
"Bravo!!!!!!!!!!!!! "
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
Βαθμολογία Χρηστών
 
5.0
Reviewed by logoclub.gr
< >

Κριτικές Κειμένων

Online -χρήστες & επισκέπτες Εξωτερικού

Now 135 guests online

Who's Online

Έχουμε 869 επισκέπτες συνδεδεμένους

Καλώς ήρθατε

στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.

***** Επιβράβευση Δημοσίευσης. 5001 και άνω Αναγνώστες *****

Logo vima = Λογοτεχνικό Βήμα –  Κανόνες Χρήσης παρ. ... 

 

 

 

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Τα γεγονότα πλέον έτρεξαν γρήγορα... Καθηλωμένος και εκστασιασμένος από τα όσα εξωπραγματικά και απίστευτα αποκαλύπτοντο στα έκπληκτα μάτια μου, καθισμένος στη φαρδιά ψιλή πολυθρόνα, με συντροφιά συνεχώς Τον Ουριήλ που στεκόταν πάντα όρθιος στο πλάι της μεγάλης οθόνης, διάβαζα -με έκπληξη αλλά και με αρκετή προσπάθεια ομολογώ- τους πίνακες που εναλλάσσονταν συνεχώς μπροστά μου... κείμενα, σχήματα, εκπληκτικές πρωτόγνωρες εικόνες ουρανίων μαχών και δημιουργίας...
Φέρνοντας στον νου μου το βιβλίο της "Αποκάλυψης" του Ιωάννη και τα όσα Ο Άγγελος του παρουσίαζε σε εικόνες και αυτός έγραφε ότι "έβλεπε" τότε, στο σπήλαιο της Πάτμου....
Μερικές δε φορές, είναι αλήθεια, πως δυσκολευόμουν αρκετά. Και αυτήν την δυσκολία και καθυστέρηση την επεσήμανε προφανώς Ο Ουριήλ γιατί τα πάντα "πάγωσαν" για μια στιγμή και για μερικά ακόμα δευτερόλεπτα η οθόνη έμενε ακίνητη και παγωμένη...

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Μια αυξανόμενη περίεργη ανησυχία που σιγά - σιγά κατέληγε σε αγωνία, και ένα απροσδιόριστο κρύο τρέμουλο έκαναν το σώμα μου να συσπάται σε πολλά σημεία και να νιώθω πόνο λες σαν από διάφορες ανυπόφορες κράμπες.

Τέσσερις σχεδόν μέρες είχαν περάσει.... Ο Ουριήλ,  όπως ο ίδιος  είχε αποκαλύψει το όνομα του,  είχε κάνει σαφές πως μπορούσε να με "συναντήσει" οποιαδήποτε χρονική στιγμή, μέρα ή νύχτα, χωρίς όμως να έχω και εγώ αυτή την δυνατότητα !
Οι ώρες ένιωθα πως σέρνονταν βασανιστικά,  πως ο  χρόνος είχε σχεδόν κολλήσει... Τα αμέτρητα και αναπάντητα ερωτήματα που κάθε λεπτό - και όσο περνούσε ο χρόνος γεννούσε όλο και περισσότερα ο εγκέφαλος  μου, - με έκαναν να χάνω κάθε συναισθηματική / ψυχική  ισορροπία,  και αντίθετα να  με έχει καταλάβει  μια χαώδης  ζοφερή  αγωνία...

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Όσο μεγαλώνω τόσο πιο ήσυχα αποδέχομαι την παρεξήγηση
Την απόσταση μεταξύ αυτού που θεωρώ πως είμαι κι αυτού που οι άλλοι κατανοούν πως είμαι
Αφήνω ήσυχα τον εαυτό μου στην κρίση τους
Όπως αφήνεται μια βάρκα στη θάλασσα με ανοικτό ενδεχόμενο: το ναυάγιο

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Αυτό το παράδοξο

Αυτό το παράδοξό μου Να κάθομαι Πρωτοχρονιάτικα σπίτι μόνη μου Να ξετυλίγω για άλλη μια φορά τον μύθο Τρόπους να ψάχνω να δικαιώσω την Κλυταιμνήστρα λες και σε δίκη πρόκειται να πάμε και με έχω ορίσει δικηγόρο της, θεραπεύεται; Λες και ενδιαφέρει κανέναν.. αν είχε δίκαιο Λες και ενδιαφέρει κανένα που με ενδιαφέρει το δίκιο της

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Το ξέρεις ότι σε αγαπάω.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Άλλο να συγχωρείς άλλο να κάνεις ειρήνη με το τέρας. Το χέρι που ταίζει το λιοντάρι στο κλουβί δεν είναι ευεργέτη. Και δίχως δόντια θα μασώ το δίκιο μου και θα σ΄το φτύνω. Σκότωσε όλα τα πουλιά, Φτιάξε τεράστιο με φτερά καπέλο, Ο ήλιος δεν κρύβεται. Η σκιά σου μεγαλώνει.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Ζήσε για σένα, όχι για τους άλλους.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Τους είδα τους ανθρώπους
άσχημους και κακούς
αδύναμους και νοσηρούς
κι αδιάφορους
ισορροπημένους πάνω στο σδιέξοδο
ισοπεδωμένους απ' τη γνώση
οικτρά πλανεμένους

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Πέρασες φευγαλέα από τη ζωή μου, μα την ταρακούνησες συθέμελα

Δε μπορείς να ορίσεις την καρδιά σου, πάντα εκείνη σε πηγαίνει όπου θέλει και σου δίνει ένα μάθημα ζωής είτε καλό είτε και άσχημο.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Προσομοίωση…

Τράβηξα μια κόκκινη γραμμή
εκεί που κάθισε ο ήλιος
πριν να σβήσει
για να την βρει
η μέρα που θα ’ρθει
να την ξορκίσει

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Το σπίτι μας ξάπλωσε
με προσκέφαλο
το δέντρο της αυλής,
ακουμπώντας
το γαλάζιο του ουρανού
να μετρά τις ανάσες
που το έκτισαν

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Την θέλουμε την Ποίηση.  Όχι σαν πολυτέλεια ή προνόμιο των ειδικών και των ανθολόγων, αλλά για την πνευματική φυσιογνωμία των ιδεών, του νοητικού σκαψίματος της ευαισθησίας, της φαντασίας και - πολλές φορές - της αλήθειας απέναντι στο λόγο της έπαρσης, του υπολογισμού ή της ψευδολογίας.   Τη θέλουμε και σαν κάστρο της γλώσσας, αλλά και σαν πεδίο καλλιέργειας και διατήρησης των ονείρων μας, της οξύνοιάς μας και την αντίσταση μας στην "πίεση" του πραγματικού, στο συνεχές σφυροκόπημα των πληροφοριών, των ειδήσεων, των τρομερών γεγονότων και της γκρίζας πραγματικότητας. Κι όσο δεν το κάνουμε, χάνουμε το ουσιαστικό : ευαισθησίες, χαρές, τη μαγεία της έκπληξης, τη δημιουργικότητα - με μια λέξη, χάνουμε την ανθρωπιά μας.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Μικρό διήγημα για μια μεγάλη καταστροφή

Βγήκε ο τρελός στη μέση της πλατείας Στη μέση αυτού που ήταν κάποτε η πλατεία για την ακρίβεια και τώρα μετά το βομβαρδισμό έγινε ένας σωρός από πέτρες, γυαλιά απ΄ τα γύρω καταστήματα, ανάμεσα τους φύλλα - το δέντρο εξαφανίστηκε, έγινε σύννεφο είπε ο τρελός- ένα καρό μαντήλι κοκκινόμαυρο και μια παλιά φθαρμένη τσάντα γεμάτη με χρυσαφικά που κάποιος ανεπιτυχώς προσπάθησε να γλυτώσει

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Θέλεις απλά να φύγεις

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
το ψυγείο

Δεν ήταν τίποτε άλλο παρά ένα παλιό, φθηνό, χαλασμένο ψυγείο. Κάποιος από την γειτονιά το είχε πετάξει παραδίπλα στους κάδους, προφανώς χωρίς να ειδοποιήσει την υπηρεσία απομάκρυνσης ηλεκτρικών συσκευών ή ογκωδών απορριμμάτων του δήμου, για αυτό και βρίσκονταν εκεί για μέρες. Ήταν αρχές Αυγούστου, καύσωνας και άδεια πόλη. Ένα βαριεστημένο πρωινό έφευγα για δουλειά και το αμάξι, σταθμευμένο εκεί κοντά, ήταν η αφορμή να παρατηρήσω κάτι διαφορετικό. Στο ψυγείο υπήρχε κολλημένο ένα χαρτί, έγραφε με μεγάλα γράμματα «πάρε ένα δροσερό νεράκι». Παρατήρησα ότι με κάποιο παράδοξο τρόπο το ψυγείο ήταν συνδεδεμένο με μπαλαντέζα και μάλλον λειτουργούσε κανονικά!

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Και να που φτάσαμε εδώ
Χωρίς αποσκευές
Μα μ' ένα τόσο ωραίο
φεγγάρι

Τάσος Λειβαδίτης

Έλεγα..

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Καμένο  βιβλίο...

Η σελίδα είχε αρχίσει να καίγεται αργά
το βιβλίο είχε μόλις  ανοίξει
κι' αυτά που έρχονταν στο φως
κι' αυτά που διηγιόταν
ήταν τόσο τραγικά, σκληρά και αποτρόπαια...

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Ο χρόνος είναι κυνηγός
κι οι σκέψεις ξιφολόγχες,
γέμισε ο νους μας φυλακές,
εκεί μέσα δεν ελπίζω,

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0
Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία

Πόσες φορές δεν έχουμε ελπίσει σε κάτι βαθιά; Πόσες φορές δεν έχουμε απογοητευτεί  δοσμένοι σε αυτές τις ελπίδες; Κι όμως, ακόμη κι όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν όπως τα θέλαμε, δεν πρέπει να τα παρατάμε. Πρέπει να συνεχίζουμε με περισσότερη επιμονή.

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Φώναξα
κατ’ εξακολούθηση
πετώντας
κατ’ ευφημισμόν ψιθύρους
στο πάτωμα,

Περισσότερα...

Βαθμολογία Επιμελητών-Editor
 
0.0

Η Παιδεία, η υγεία και η εργασία είναι οι πυλώνες μιας Ανθρώπινης κοινωνίας, τα θεμέλια της ανάπτυξης και της προόδου του κάθε ατόμου και πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι σε αυτές, ανεξαρτήτως χρώματος – φυλής – γλώσσας.
Τα παιδιά που δεν πηγαίνουν σχολείο είναι σαν τα κοχύλια που είναι μέσα στην άμμο, κάτω από τα βότσαλα και δεν φαίνονται, δεν τα βλέπει το φως.
Είναι αυτά που δεν θα γίνουν ποτέ ένα καλοκαιρινό περιδέραιο.

Περισσότερα...

Κριτικές : Advanced Search

Κατηγορία:     Keywords:   
 

Ο,τι είναι παρελθόν, είναι πρόλογος......

ΠΟΙΗΣΩΜΕΝ...καθ' Ημετέραν Εικόνα και καθ' Ομοίωσιν.. Γεν.1-26 [Αποσπάσματα].- Ν3/21-22,β2 << Το τέρας βρυχάται και θα συνεχίσει να βρυχάται όλο και περισσότερο, όλο και πιο έντονα και βίαια, απροκάλυπτα και καταστροφικά, χειραγωγώντας με ευκολία τους ανθρώπους, όλων των ηλικιών σε κάθε είδους Εγκληματικές ενέργειες και Πράξεις, διασπώντας έτσι τον ιστό σταθερότητας και συνοχής στις λοινωνίες των ανθρώπων παράγοντας με αυτό τον τρόπο την προσφιλή δια την ύπαρξη και διαιώνιση του <<Τροφή>> που δεν είναι άλλη από την παραγόμενη Αρνητική Ενέργεια που τον συντηρεί ανα τους Αιώνες και είναι πάντα προς όφελος του. Χρησιμοποιώντας δε βάναυσα και δόλια τον πρόχειρο πλανήτη του όλο και πιο καταστροφικά, όσο καταλαβαίνει πως οδηγείται προς το Τέλος Του....Το μη αναστρέψιμο !.....>> 30/12/2021 - Nikos Stylianou