Ο Ιησους μιλουσε σε μεγαλο ακροατηριο κ καποιος ειπε: «Jesus,η μητερα σου περιμενει εξω κ το πληθος είναι τοσο μεγαλο που δεν μπορει να μπει μεσα κ να σε δει. Θελει να σε δει». Κ ο Χριστος ειπε: «κανενας δεν είναι μανα μου. Πες σε αυτή την γυναικα ότι κανεις δεν είναι η μανα μου».
Δειχνει πολύ αγενες, πολύ σκληρο. Ο Χριστος; Αλλα ο Χριστος δεν μπορει να είναι αγενης, ουτε σκληρος. Είναι γεματος αγαπη. Ο δρομος του είναι αυτος της αγαπης. Όμως καμια φορα η αληθεια είναι σκληρη κ αγενης. Κ ο Χριστος εχει δικηο:Κανεις δεν είναι η μανα μου.
Ξεκοψε από το παρελθον. Εντελως.
Δεν εχει εμμονες. Δεν εχει συνηθειες, ουτε εθιμα.
Είναι μονο στο παρον.
Η μανα μου εχει πεθανει,
Ο πατερας μου εχει πεθανει,
πετω σε μια απυθμενη Αβυσσο.
Όλα τα σχοινια εχουν σπασει. Το διχτυ ασφαλειας είναι
διαλυμενο, καταφαγωμενο από ποντικους κ αρουραιους.
Πεφτω η πετω. Αβυσσος.
Εβαλα τον δισκο των Doors: Τhis is the end.