στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.

Home

Διήγημα

ΟΙ ΔΥΟ ΛΕΥΚΟΙ ΚΡΙΝΟΙ

Written by powerlesspower March 14, 2010 Προβολές: 4314 Αγαπημένα

0.0

…Βλέπω το δυνατό φως να βγαίνει από τη λίμνη. Είναι απλώς απερίγραπτο! Νιώθω να με καλεί και έχω έντονη την επιθυμία να μπω μέσα , να κολυμπήσω στα γαλάζια , κρυστάλλινα νερά της. Προχωράω , μια δύναμη με απωθεί προς τα έξω, δε με δέχεται. Πέφτω στα γόνατα , εκεί που τελειώνει το τελευταίο άγγιγμα του νερού, και κλαίω , ανήκω εκεί , είναι ο τόπος προέλευσής μου , γιατί να μη μπω;, γιατί με αποδοκιμάζει και με διώχνει;. Μένω σκυμμένη με τα μακριά μαλλιά μου να αγγίζουν απαλά την υγρή επιφάνια , πονάω και σιγά ,σιγά χάνομαι και τότε…

Περισσότερα...

Όνειρο

Written by desyllasi March 12, 2010 Προβολές: 4329 Αγαπημένα

0.0

Ήταν μια μεγάλη παραλία που οδηγούσε σε μια μεγάλη μπλε θάλασσα.Ήταν και κάτι άσπρα μεγάλα κύματα.Και όλα στο όνειρο αυτό ήταν μεγάλα.Μόνο εμείς οι δύο ήμασταν μικροί,μέσα σε αυτό το ξύλινο μικρό σπιτάκι.Στην μέση της παραλίας.

Περισσότερα...

ΕΙΣ ΜΝΗΝΗΝ

Written by chariatis March 10, 2010 Προβολές: 4422 Αγαπημένα

0.0

ΕΙΣ ΜΝΗΜΗΝ

«Σήκω γιε μου, να δεις την μάνα σου που κλαιει!», μια γυναικεία φωνή.

«Γιατί μας το ‘κάνες αυτό γιε μου, γιατί;;», μια αντρική φωνή.

Περισσότερα...

Νέος Κόσμος

Written by desyllasi March 09, 2010 Προβολές: 4055 Αγαπημένα

0.0

Ο Νίκος σκοτώθηκε.Το φορτίο με τις μηχανές και τα ανταλλακτικά έπεσε πάνω του και τον πλάκωσε.Μετά τον Νίκο είναι ο Χρήστος και μετά απ’αυτόν είμαι εγώ.Ο Νίκος έζησε 45 χρόνια.Τα τελευταία 20 στο εργοστάσιο.Πριν ήταν στην ομάδα των μισθοφόρων στρατιωτών για 5 χρόνια ώσπου τελικά κατάφερε να ανταλλάξει την θέση του με έναν νεαρό που ήθελε με αυτόν τον τρόπο να δει την θάλασσα πριν πεθάνει.

Περισσότερα...