στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Αυτό το παράδοξο
Αυτό το παράδοξό μου Να κάθομαι Πρωτοχρονιάτικα σπίτι μόνη μου Να ξετυλίγω για άλλη μια φορά τον μύθο Τρόπους να ψάχνω να δικαιώσω την Κλυταιμνήστρα λες και σε δίκη πρόκειται να πάμε και με έχω ορίσει δικηγόρο της, θεραπεύεται; Λες και ενδιαφέρει κανέναν.. αν είχε δίκαιο Λες και ενδιαφέρει κανένα που με ενδιαφέρει το δίκιο της
Οι γείτονες μου τσακώνονται Ακούω πότε τη φωνή του πότε τη δική της Πιο πολύ τη δική της Ηλέκτρα; Μήδεια ή Κλυταιμνήστρα; Δεν ξέρω.. Να ξεχωρίσω τι λέει δεν θέλω, για να μπορώ να πω Νομίζω δεν μένουν πια μαζί Δεν ρώτησα Δεν με αφορά και αδιάκριτη ποτέ μου δεν υπήρξα μα έτσι ψυχανεμίζομαι Δεν ξέρω αν κάποτε αγαπήθηκαν Λέω αγαπήθηκαν Έχουν παιδί Τώρα ουρλιάζουν μόνο ο ένας στον άλλο
Πως γίνεται το πέπλο της αγάπης δίχτυ; Πως; Και ποιος φταίει;
Παλιά κουβέντα θα μου πεις η Κλυταιμνήστρα Τι ασχολείσαι; Κι όμως ακόμα ο μύθος συνεχίζεται Η προδοσία Ο φόνος Ο ένας που καταπίνει τον άλλον Αυτόν που κάποτε αγάπησε..
Κι εγώ γιατί λυπάμαι; Δεν έχω τα δικά μου να θρηνήσω η Ηλέκτρα; Βασίλειο δεν έχω για να δώσω Έχω μισό μπουκάλι κόκκινο κρασί Το δίνω για λίγη ησυχία Να πω κι εγώ: δεν βαριέσαι βρε αδελφέ , να ζήσουμε, τίποτ΄ άλλο, απλά να ζήσουμε Να ανοίξω την πόρτα και να βγω στον κόσμο σφυρίζοντας ανέμελα σαν να μην έγινε κακό κανένα, σαν να ήταν όλα ένα όνειρο..
Maria Lemesou