στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Με συγκινησες.
…οπου κολυμπουσαν ψαρια ολων των χρωματων
κ οπου ολες οι αποχρωσεις του πρασινου λαμπυριζαν
διαρκως.
Θλιψη κ οργη ένα. Η αλλιως το Εγω.
Το Εγω:
Θελεις να ξεχωρισεις, να γινεις καποιος.
Ποτε δεν θα γινεις. Γιατι εισαι Ενα με όλα.
Ετσι δουλευει το πραμα.
Ζεις μεσα σε ένα Παραδεισο κ εισαι ο ιδιος ενας Θεος.
Το Εγω είναι η κολαση,
κ είναι μεσα στο μυαλο σου. Εκει εξω είναι ο Παραδεισος κ αν φυγει το Εγω
τοτε θα κανει τη παρουσια του κ μεσα σου. Ο Παραδεισος.
Τωρα που μιλαμε,τωρα, σου κτυπα την πορτα για να μπει αλλα
εισαι γεματος Εγω κ δεν τον ακους. Ακους τις κάθε λογιων σειρηνες.
Δεν χρειαζεται ουτε να δεθεις στο καταρτι σαν τον Οδυσσεα ουτε να κλεισεις
τα αφτια σου με βουλοκερι.
Οι σειρηνες είναι στη φαντασια σου. Ψευτικες.Τις εχεις τοποθετησει εσυ,
ο ιδιος, για να αποφυγεις το ανυποφορο Εγω που σε τρελαινει.
Δεν θελω όμως να μιλαω για ψευτικα κ φτιαχτα πραγματα.
Η ζωη είναι Παραδεισος.
σε σενα φιλε που εισαι ωραιος κ σε γουσταρω.Ευχαριστω. Κριστοφ
