♦ Μαΐστρος πέφτει στα ακρόπρωρα και ένα σύνθεμα ανυπέρβλητο ανακατεύει στο αντιφέγγισμα τον ήλιο που τόλμησε να υπογράψει τη σκιά της πολυσύλλαβης αισθαντικότητας.
♦ Αυθάδεια των κυμάτων και στις κορφές περιστατικά παιγνίου, αλλοπρόσαλλου διανοήματος, ονοματολογία της ορμής του θεωρήματος και το πάφλασμα ονειρόγραμμα αντιθέσεων, προσδοκία των βλεμμάτων στη δραπέτευση του μυστικού, μετουσιώνει τη νοσταλγία. Τραγούδια της τρίαινας στον απερίγραπτο συμβολισμό της θεότητας που ξεβράζει η υγρασία όταν το χάδι μονολογεί την απεραντοσύνη.
♦ Ποιητική αντιπαράθεση πολιτικού βίου, δυσανάγνωστης συλλογιστικής. Αξίωμα της επιφάνειας των λόγων και ασήμαντες οι ονομαστικές συναρμόζουν στη μεγαλοπρεπή αίθουσα την απογυμνωμένη διάθεση των λέξεων. Τραγικές αναφορές, δικαιολογήματα της αταξίας, παιδικές αναρτήσεις εντυπώσεων στο ερημαίο διαχρονικό τοπίο της καταντημένης επικράτειας.
♦ Παραιτήσεις της σιωπής και τα μονολογή-ματα φέρνουν τον Ιούλιο, οινόπληκτο παρα-χαράκτη της στιγμής, να στολίζει την ασυναρτησία στα καλοκαιρινά σκαμμένα αποτυπώματα των καταλήξεων των σωμάτων.
♦ Πηγές εμπνεύσεως, ενώ το ύψιλον αναιδώς αντικαθιστά ομόηχα το ήτα του καθωσπρεπισμού της οράσεως.
♦ Πρωτοκλισία των παραδόσεων και ηχοβολήματα παρακμιακών συμπτωμάτων στο επίρρημα των περιφερόμενων απολιθωμάτων.
♦ Αρμυρίκια στα ράμματα της θάλασσας σειρά χλοηφόρος και ζωντανές οι περιγραφές, πρωταγωνίστριες βρεγμένες αποπροσανατολίζουν την κίνηση των επιφωνημάτων συνοψίζοντας στο μακρόσυρτο τα παρανοήματα της ουσίας.
♦ Μελαγχολία της μεγαλοπρέπειας!
♦ Και αμβλείες γωνίες στα συναπαντήματα των περιλήψεων και οι επιλογές αναμνήσεις δακρύβρεχτου περιεχομένου συντηρούν το άλλοθι της επιθυμίας.
♦ Και στα υπόγεια στους γυμνούς τοίχους στα παλαιόχρονα περιγράμματα των προπατορικών αμαρτημάτων η αγωνία απάντησε τον φόβο στη διήγηση του ιστορικού χρόνου που περιπλέκει το παρελθόν στο ουσιαστικό της ενεστωτικής αναπνοής.
♦ Επικράτεια θλιβερή με τον παραλογισμό να ανταγωνίζεται την υγρή κατάσταση του μετάλλου. Καύσων και στις πλατείες οι φωνές αγιογραφούν τις αμμουδιές εξαντλώντας στο γέλιο τη λαχτάρα του κυματισμού.
♦ Στην πολυχρωμία του καλύμματος ψίχουλα τα υπόλοιπα της γεύσεως και ένας φτερωτός αλήτης, ξεπερνώντας το σύμπαν χορεύοντας με τη ματιά του την πολυλογία της τράπεζας, κεντά τη παρέμβαση του απρόοπτου στη μεσημεριανή ατολμία της ηρεμίας.
♦ Και ένας μικρός στο πέτρινο ντουβάρι με κρεμασμένα τα πόδια, λεπτοδείκτες του καιρού, μουντζουρώνει τη θάλασσα γράφοντας τις ευθείες των προλογισμάτων.
♦ Αμηχανία των ακτίνων του ηλίου και τα σιγανά φανερώνουν τα ανεξήγητα πάθη. Και οι συνειρμοί, σκοτεινοί δαίμονες, βάσανα ανερμήνευτα, βολοδέρνουν στα κλειδωμένα δωμάτια. Τερατουργήματα της ερημαίας υποστάσεως των φωνηέντων, περάσματα στενωπών στις χειροποίητες μάντρες των ξύλινων περιχαραγμάτων.
♦ Στους κύκλους στην άκρη της γης, σμιλευμένες πλατιές πλάκες αρμολογημένες. Με τα αγριόχορτα να ρίχνουν το πράσινο στις ραφές. Ο άνεμος να προετοιμάζεται για τη γιορτή του μήνα και ο αλωνάρης με το σκιαδί ποιητής των όλων με την κραυγή να δίνει τον ρυθμό.
♦ Το στιγμιότυπο των παραδόσεων.
♦ Στις άγονες κλίμακες της νήσου!
Γιώργος ΘΕΟΔΟΣΙΟΥ (Το Ποντίκι)