στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Σε κοιτούσα σιωπηλός
Είχες δεσμεύσει ένα τεταρτημόριο αυγής
Και μια χούφτα πλούσιο χώμα αλήθειας
Αλλά δίσταζες
Δίσταζες πολύ να το προσφέρεις…
Σε κοιτούσα σιωπηλός
Αλλά ούρλιαζα στο υπόγειο της ψυχής μου
Ένα βλέμμα εμπρός
Μια λέξη πίσω
ένα ίσως ή ένα πως
Τα χείλη σου υγρά
Αναποφάσιστα όμως…
Τα δάχτυλά σου
Μικρά παιδιά του ήλιου
Έμπαιναν στα σωθικά μου
Και αιφνίδια
Λευτέρωναν τις αιχμάλωτες ανάσες μου…
Δεν το’ξερα αγάπη μου
Τυφλός περπατούσα στο
Καταχείμωνο της νύχτας μου
Με τα χέρια στις τσέπες του ορίζοντα
Δεν το’ξερα
Πριν από τούτη την αιώρηση
Στο αντάμωμα του αιώνιου
Με το φθαρτό
Σε κείνη την αδιόρατη αιχμή
Που ίσα χωρά η στερεότητα
Μιας ολόκληρης στιγμής
Πως δεν υπήρξα ακέραιος ποτέ μου
Ποτέ μου στ’αλήθεια
Ζωντανός…
Οκτ 2010