Θηλιές πλεγμένες από λεπτά
κρέμονται σε μαύρους αριθμούς.
Η μέτρηση δεν αρχίζει αντίστροφα∙
δώδεκα, τρία, έξι, εννιά.
Πρόθυμα χέρια
περνούν τις θηλιές σε λαιμούς
και τις σφίγγουν σχολαστικά∙
ακριβώς, και τέταρτο, και μισή, παρά τέταρτο.
Ομόκεντροι κύκλοι από κρεμάλες
γεμίζουν κορμιά
που μιμούνται
την κίνηση του εκκρεμούς∙
τικ-τακ, τικ-τακ, τικ-τακ!
Κρεμασμένες μαριονέτες
με πλούσια γκαρνταρόμπα
σκούρα κοστούμια
βρόμικες φόρμες
άσπρες μπλούζες
ρόμπες γυναικών
πυτζάμες ασθενών
χορεύουν ξεκούρδιστα.
Η μουσική υπόκρουση
καμπανίζει με ακρίβεια∙
ντιν-νταν, ντιν-νταν, ντιν-νταν!
΄Ενα αόρατο πρόσωπο
χαμογελά σαρκαστικά
πίσω από το παραβάν∙
κούκου, κούκου, κούκου!
Ανθρώπινα μέλη
σπαρταρώντας σπασμωδικά
βιάζονται να ταφούν
σε καντράν ρολογιών.
Μια κοινή μοίρα τα ενώνει
του λεπτοδείκτη η αγχόνη.