Ήρθα κοντά σου
την ώρα που κοίταζες τον τροχό
που λίγο πριν εσύ είχες σπρώξει
και είχε αρχίσει να γυρίζει
τους Γαλαξίες..
Ανατρίχιασα...
Κάθισα δίπλα σου..
Σε είδα να ιδρώνεις..
σε είδα να ανησυχείς..
σε είδα να το μετανιώνεις !...
Είσαι σίγουρος ;
σε ρώτησα
Δεν απάντησες...
Κατάλαβες ότι ήταν αργά
πολύ αργά
όταν είδες το Φως...
Ήταν πιο Δυνατό από Σένα...
Εκεί έχασες και το παιχνίδι...
Βάδιζε τώρα
στο Τέλος...
Το Δικό Σου !...
Νίκος Στυλιανού