στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο. 
Ο χρόνος καρφώνεται στην νύχτα
βουτά η σκέψη, σε ποτήρι με μπρούσκο κρασί
παραπατώ, στα σοκάκια του νου.
Καταφέρνω να σταθώ και τσιγάρο ανάβω
στη καύτρα του, σπιθίζει η ανάσα σου
ζωντανεύει ο παλμός του κορμιού σου
πυρπολεί η μορφή σου το σχήμα της νύχτας
Γεμίζει ο αέρας προσμονή
θεριεύει η ψυχή και θέλει να σύρει χορό
σκοντάφτει στη λάσπη αμέτρητων λαθών
λιγοστεύει το τσιγάρο και σβήνει
καίγεται και η τελευταία ελπίδα
Πιο κει σιγοκλαίει άηχος ο πόθος
Σκοτάδι ,σιωπή…
Μάταιες υποσχέσεις κρεμασμένες
στους τοίχους σκονισμένες κορνίζες.
Και εγώ στου πιάνου τα πλήκτρα
να συνθέτω τις νότες της σιωπής
σε τραγούδι ολάκερης ζωής.
Κατερίνα ( logoclub έχεις την αγάπη μου,σήμερα δακρύζω)
