Φωνές αγωνίας – απελπισίας,
κραυγές συμπάθειας, βοήθειας.
Αλαλαγμοί δυστυχίας, κακουχίας,
κλαυθμοί – οδυρμοί φτώχειας, επαιτείας.
Οι φωνές που κραυγάζουν
οι κραυγές που αλαλάζουν.
Οι κλαυθμοί που γίνονται οδυρμοί,
τα συναισθήματα… ατέλειωτοι Συρμοί !
Μέχρι που τεντώνει η φωνή, η κραυγή,
ο αλαλαγμός…. Που σπάει τη χορδή.
Ο κλαυθμός που φτάνει στου ματιού την άκρη,
αλλά είναι βουβός και δεν κυλάει δάκρυ….
Παύλος Μ.












στον Ιστοχώρο του Λογοτεχνικού Club,που δημιουργήθηκε από ανθρώπους που αγαπούν την λογοτεχνία και επιθυμούν να προβάλλουν αυτό το κομμάτι του πολιτισμού μας σε όλον τον κόσμο.




